เดินข้ามถนนมาอีกฝั่งหนึ่งของโรงแรม แวะเก็บรูปสักหน่อย โห....หิมะกองพูนสูงมากๆ โดยเขาเกลี่ยจากพื้นถนนมากองรวมกันไว้ด้านข้างถนน
ซูมไปดู อาคารข้างหน้าที่เห็นคือสถานีรถไฟโอตารุนั่นเองครับ จะเห็นว่ามีเจ้าหน้าที่คอยใช้พลั่วดันหิมะตรงถนนมากองไว้ด้านข้างนะครับ
ระหว่างทางเดินจะไปสถานีโอตารุ ชอบภาพนี้มากๆ วิวหิมะกำลังตกพร้อมกับแม่ลูกกางร่มจูงมือกันเดินไปข้างหน้า
เข้ามาข้างในชานชาลาสถานีโอตารุแล้วครับ รอบขบวนรถไฟที่จะไปซัปโปโรต่อไปคือเวลา 7.26 น.
ได้เข้ามานั่งในรถไฟก่อนเวลาจะออก 5 นาที นี่เลย เจ้า 2 JR Pass ที่ใช้งานตลอดทริปนี้ แต่พาสฝั่งขวาจะเป็นพระเอกใน 3 วันนี้ พาสด้านซ้ายหยุดใช้ไปก่อน ค่อยกลับมาใช้อีกทีในวันที่ 1 มกราคม 2561
รถไฟขบวน LTD. EXP LILAC 5 ที่จะไปอะซาฮิกาวะมาถึงแล้ว โอ้ววว...สีเขียวสดเอามากๆ ไม่เคยเห็นรถไฟสีนี้มาก่อน แต่ดูด้านหน้าขบวนสิครับ 555 ชุ่มไปด้วยหิมะจากการแล่นมา
เตรียมขึ้นรถไฟครับ ปี่นี้ 2017 เป็นปีที่ครบ 50 ปีสวนสัตว์อะซาฮิยาม่าพอดี เลยมีสติกเกอร์โปรโมทไว้ที่ตู้ขบวน
ได้เข้ามานั่งข้างในแล้วครับ นี่ไงตั๋วจองที่นั่งขบวนนี้ และเพิ่งรู้ว่า อันที่เห็นข้างหน้าเบาะนี้คือเอาไว้ใส่ตั๋วจองที่นั่งครับ เพราะเวลาเราหลับหรืออะไรก็ตาม คนตรวจตั๋วเขาจะหยิบเอาไปสแตมป์โดยไม่ต้องเรียกเรา เออ...ดีจริง
วิวด้านนอนก็จะเป็นบ้านเรือนแบบขาวโพลนอย่างนี้หล่ะครับ อยู่กันได้ไง หนาวมากๆ
เส้นทางนี้วิวสวยมากๆครับ อย่างที่เห็นคือ วิวสองข้างทางเป็นทุ่งนาโล่งๆ หน้าหนาวก็จะมีหิมะตกจนขาวโพลนไปหมด
ในที่สุดรถไฟก็มาถึงสถานีอะซาฮิกาวะแล้ว ชอบป้ายตรงสถานีนี้ที่เขาทำ น่ารักดี มีสัตว์ต่างๆมาต้อยรับ และมีบอกตำแหน่งหมายเลขประตูให้เห็นด้วย
ภายในสถานีก็ตกแต่งสวยงามมากครับ ใช้ไม้ตกแต่งภายใน ดูหรูหราดีมากๆเลย ชอบมากๆที่ใช้ไม้ตกแต่งภายใน มันให้ความรู้สึกอบอุ่นดีจัง
ตรงนี้ลงบันไดเลื่อนมาชั้นล่างแล้วครับ เดินออก ticket gate เลี้ยวซ้ายก็จะไปเจอกับทางออกไปป้ายรถบัส ยังเน้นการตกแต่งกำแพงด้วยไม้ สวยจริงๆ
ออกมาจากประตูทางออกของสถานีรถไฟก็นี่เลย รีบเดินมาต่อคิวอย่างเร็ว ร้อยละ 90 ขึ้นไปที่ลงรถไฟขบวนนี้ จะมาขึ้นรถบัสต่อไปที่สวนสัตว์ครับ ที่เห็นนี่คนจีนทั้งนั้น ขนาดเช้าขนาดนี้คนยังเยอะเลย
รอคิวรถไปครับ ตรงนี้เป็นท่ารถ และสายอื่นๆที่ออกจากสถานีนี้
ประมาณ 3 นาทีรถบัสที่จะไปสวนสัตว์อะซาฮิกาวะก็มาจอดเทียบท่าแล้วครับ คนเยอะจริง กำลังลุ้นอยู่ว่าจะได้ขึ้นคันนี้มั้ย
อ่า...สุดท้ายก็ได้ขึ้นครับ คงยัดๆกันไปให้หมด ผลคือ....ร้อนขึ้นมาทันใด จะถอดเสื้อขนเป็ดก็ไม่ได้ ไม่มีที่ว่างให้กวาดแขนเลยครับ จะเป็นลมเอา เหงื่อออกคิดดูละกันว่าร้อนขนาดไหน คนก็ยืนเบียดๆกัน คล้ายๆรถเมล์ในไทยเราเลย นึกในใจซวยแล้วตู หลังก็แบกกระเป็าหนักด้วยแฮะ จะไปรอดมั้ย?? แถมคนที่ยืนด้านหลังเป็นคนไทยคู่นึง พ่นคำหยาบคุยกันไปมา คงเป็นเด็กมหาลัย พ่อแม่ออกเงินมาให้เที่ยว แต่บอกเลยว่า คงคิดมั้งว่ามาไกลขนาดนี้ไม่มีคนไทย เล่นพูดจาหยาบมากๆ น่าเบื่อคนประเภทนี้มากๆครับ ไปต่างแดนแล้วแสดงความถ่อยออกมา คิดว่าคิดอื่นฟังตัวเองไม่ออก
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น