ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่หัวใจได้โหยหาการกลับมาเยือนเกาะหลีเป๊ะ หมู่เกาะที่ได้ขึ้นชื่อว่า มีปะการัง 7 สีที่สวยงามที่สุดในโลกก็ว่าได้
จากการที่ได้มีโอกาสมาเยือนที่หมู่เกาะตะรุเตา-อาดัง-ราวี-หลีเป๊ะ เมื่อวันที่ 3-5 ธันวาคม 2549 ที่ผ่านมา ทำให้รับรู้ถึงธรรมชาติทางทะเลที่สวยงามของไทยเรา โดยเฉพาะทะเลอันดามัน ว่าทำไมใต้ท้องทะเลนั้นถึงมีธรรมชาติ สัตว์น้ำ ปะการัง ฯลฯ ที่สวยๆอุดมสมบูรณ์ขนาดนี้ ความประทับใจเริ่มแรกของเรานั้นคือการได้ดำน้ำแบบ snorkel ทุกๆที่ไม่ว่าจะเป็น หินงาม หินซ้อน ราวี และไฮไลท์สุดๆของทริปที่ผ่านมาคือ ร่องน้ำบัง ซึ่งก็ไม่ทำผิดหวัง เพราะภาพปะการังสีสดๆสวยๆ 7 สีที่ปรากฏอยู่ตรงหน้านั้น คลายให้ลืมโลกหรืองานวุ่นๆที่ผ่านมาในชีวิตไปได้เลย
จากความประทับใจดังกล่าว ทำให้ผมเริ่มหาวันเวลาว่างอีกครั้งหลังจากกลับมาได้ไม่นาน ซึ่งก็คงใช้วิธีการเดินทางแบบเดิมคือเครื่องบิน พอหาช่วงเวลาที่ไม่ใช่หยุดยาวและลองจองตั๋ว ก็พบว่ามีว่างในราคาที่ไม่แพง ซึ่งถูกกว่าครั้งที่ผ่านมาด้วยซ้ำ ทริปครั้งนี้จึงได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้เราเลือกไปแบบไปเองบ้างเพราะคุ้นเคยกับการเดินทางเป็นอย่างดีในครั้งแรก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไปกับทัวร์นั้นจะขาดรสชาติหรือไม่สนุกแต่อย่างใด คงเป็นวิธีการเที่ยวที่สนุกไปคนละแบบ
พอใกล้วันเริ่มเดินทาง ผมเริ่มตรวจสอบอุปกรณ์ที่ยังมีไม่ครบและชั่งใจอยู่ว่าจะซื้อดีไม่ซื้อดี นั่นคือ fin หรือ ตีนกบ เพราะน่าจะช่วยให้เราว่ายไปได้เร็วเมื่อเจอกับน้ำแรงๆ โดยเฉพาะร่องน้ำจาบัง ผมหาอยู่นานที่ราคาถูกๆ มาโพสต์ถามที่ BP ก็ได้เพื่อนใจดีเข้ามาแนะนำกัน ต้องขอบคุณมากครับ สุดท้ายก็ไปได้ยี่ห้อหนึ่งซึ่งราคาไม่ถึงพันบาท สู้ราคา Mares ไม่ไหว เพราะยังสมัครเล่นอยู่ หวังว่าพอได้ใช้งานแล้วจะอัพเกรดมาใช้อีกที
ยิ่งใกล้วัน ผมก็ลืมที่จะโทรจองที่พักแบบเต็นท์ที่เกาะอาดัง เพราะตั้งใจว่าจะไปค้างที่นี่ 1 คืนแล้ววันรุ่งขึ้นค้างที่หลีเป๊ะ แต่ก่อนไป 2 สัปดาห์ได้โทรไปจอง ปรากฏว่าที่พักเต็มแล้ว ขนาดเต็นท์ยังเต็มเลย ซึ่งก็ทำให้ผมต้องเปลี่ยนแผนโดยฉับพลันไปนอนที่หลีเป๊ะอีกคืน ซึ่งเรื่องที่พักก็ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด ได้คุณโกหงวนช่วย ส่วนเรื่องโปสการ์ดผมเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วโดยทำเอง หากระดาษโฟโต้ 5"x7" มาพิมพ์รูปที่ตัวเองได้ไปมาในครั้งก่อน หาสแตมป์ติดเสร็จสรรพ เหลือเพียงไปเขียนเอาตอนที่ไปถึงเท่านั้น เสียดายที่ผมทำเสียไป 2 อันระหว่างขั้นตอนการ print เลยได้มาเพียง 18 รูปสำหรับเพื่อนๆใน BP แห่งนี้
มาถึงวันพุธที่ 21 มีนาคม ก่อนวันเดินทาง 2 วัน ผมนึกขึ้นได้ว่ายังไม่มีพาสปอร์ตของอุทยานแห่งชาติ เพราะเวลาไปถึงที่นั่นต้องแวะที่ทำการอช.ตะรุเตา จะได้สแตมป์ในสมุด เลยขับรถไปที่อช.เขาใหญ่ในเวลาเที่ยงวันเพื่อที่จะไปซื้อโดยเฉพาะ เพราะผมท้อกับการหาซื้อมาหลายอช.แล้ว ที่นี่เป็นอุทยานแห่งแรกและใหญ่น่าจะมีขาย สุดท้ายไปเก้อ เสียค่าผ่านเข้าอช. 90 บาท ไปถึงที่ทำการ เจ้าหน้าที่บอกไม่มีมา 1 ปีแล้ว เซ็งเลย เอาเป็นว่าไปแบบบันทึกความทรงจำด้วยความทรงจำของสมองและภาพถ่ายละกัน
ทั้งหมดนี้คือการเตรียมตัวในการเดินทางของเรา งั้นมาลอยเหนือเมฆด้วยกันก่อนจะไป "หลีเป๊ะ" ครับ
หลีเป๊ะ เกาะสวาท หาดสวรรค์ ครั้งแรก ปี พ.ศ.2549
===================================
พี่เบิ้มการบินไทยก็มาจอดเทียบงวงช้าง ยังไงสุวรรณภูมิก็ยังเป็นสนามบินในใจผม แม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขาก็ตาม
เห็นสีฟ้าอย่างนี้แล้ว ฮึดสู้ขึ้นมาทีเดียว ผมเป็นคนชอบสีฟ้าอยู่แล้วด้วย
ขอจบตอนมาเหนือเมฆไว้แค่นี้นะครับ แล้วติดตามกันใหม่ในกระทู้เดินทางสู่หลีเป๊ะจริงๆครับ ขอขอบคุณเพื่อนๆที่เฝ้าติดตามนะครับ สวัสดีครับ (_/\_)
Original Published on www.pantip.com at [ 27 มี.ค. 50 15:40:24 ] as below link
เห็นว่าบทความนี้น่าสนใจ รบกวนกดแชร์ด้วยครับ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น