พอขึ้นจากน้ำที่ร่องน้ำจาบังเสร็จ ผมก็รีบจัดแจงเปลี่ยนแบตฯของกล้องโดยทันที ยังนึกแค้นอยู่ไม่หายที่แบตฯดันมาหมดตอนช่วงน้ำใสและกระแสน้ำเริ่มอ่อนลงแล้ว แต่ไม่เป็นไร พรุ่งนี้มาใหม่อีกครั้งไม่พลาดแน่
ปล.เพื่อให้เห็นภาพเต็มๆจอ รบกวนกด F11 ด้วยนะครับ(ตามแบบฉบับห้อง Gallery)
เกือบ 5 โมงเย็น เรือมุ่งหน้าไปเกาะหินงาม ซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก มาครั้งนี้ผมได้สำรวจและทำความเข้าใจเกี่ยวกับตำแหน่งและระยะใกล้ไกลของเกาะต่างๆบริเวณนี้ได้ดีทีเดียว จะไม่ดีได้อย่างไรก็มาเป็นครั้งที่สองแล้วนี่
น้ำทะเลใสๆกับหินกลมมนที่สวยงามหลากสีสันงดงามสมชื่อจริงๆ
แต่ละคู่ก็พยายามหามุมที่คิดว่าถ่ายรูปออกมาสวยที่สุด ผมก็เช่นเดียวกัน
ผมเองถึงกับทำตัวขนานกับพื้นหินงามเพื่อหามุมที่คิดว่าดูดีที่สุดแล้ว แต่ก็ได้มาแค่นี้
พอใช้เวลาไปกับการถ่ายมาโครหินงามเสร็จ ก็ได้เวลาขึ้นไปสำรวจข้างบนบ้าง ป้สยคำสาปเจ้าพ่อตะรุเตาหลายคนคงทราบดี
กองหินของใครไม่รู้ แต่ขอนำมาเป็นแบบก่อนละกัน
ป้ายคำสาปอีกมุมหนึ่ง ยามหลบแสงอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามา
เมื่อน้ำลด แลเห็นคราบสีเหลืองๆฉาบอยู่ระหว่างก้อนหิน ไม่แน่ใจว่าเป็นพวกแพลงตอนหรือไม่ ถ้าดูใกล้ๆจะเห็นมีแมลงตัวเล็กๆวิ่งเข้าวิ่งออกอยู่ตลอด ด้านซ้ายบนของรูปคือเกาะจาบังนั่นเอง
น้ำใสมากจนเห็นหินสีขาวก้อนใหญ่ตั้งอยู่พื้นล่างของทะเล
ไหนดูใกล้ๆหน่อยซิว่าหินงาม งามอย่างไร ช่างเป็นลวดลายที่ธรรมชาติบรรจงสร้างสรรค์ขึ้นจริงๆ
ณ เวลานี้ เกาะหินงามทั้งเกาะเป็นของพวกเราแล้ว ช่างมีความสุขจริงๆ โดยไม่ต้องไปแย่งหามุมสวยๆถ่ายรูปกับคนอื่นๆ
ขอหยุดเวลาไว้แค่นี้ได้มั๊ย ?
ไม่น่าเชื่อว่าน้ำจะใสได้เพียงนี้ เลยทำให้รู้ว่าใต้ท้องทะเลรอบๆเกาะนี้ไม่ใช่ทราย แต่เป็นหินกลมมน
เช่าเรือรอบนี้ดูเหมือนผมจะเป็นคนคุมเวลาอย่างกับไกด์ก็ไม่ปาน ดูนาฬิกาบอกเวลา 17:22 น. คงได้เวลากลับไปดูกัลปังหาที่จุดดูระหว่างเกาะอาดังและหลีเป๊ะแล้ว เนื่องจากกลัวจะมืดซะก่อน ผมยังหวังลึกๆว่าดำเสร็จจะได้ขึ้นไปผาชะโด
อุ๊ย....มีผยูนเกยเรือด้วยแฮะ....แซวเล่นน้อง น้องแกเป็นหลานของโกหงวนนั่นเอง ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรหรอก
ชายหาดเงียบสงบของเกาะอาดังซึ่งมองเห็นทางฝั่งซ้ายมือตอนเรือกลับไปยังหลีเป๊ะ
อีก 10 นาที 6 โมงเย็นก็มาถึงยังจุดดำน้ำสุดท้ายของวันนี้แล้ว คือ seafan หรือกัลปังหานั่นเอง ให้ตายเถอะ ผมยังไม่เคยเห็นเลยนะเนี่ย มาครั้งนี้ก็เพื่อเจ้านี่เหมือนกันนะ
ดำครั้งนี้เหมือนกับครั้งเดิมๆคือ ไม่พูดพร่ำทำเพลง ลงไปได้ก็กดอย่างเดียว ลืมบอกไปว่า จุดนี้สามารถเห็นกัลปังหาได้จากบนเรือโดยที่ไม่จำเป็นต้องลงน้ำทะเลก็ได้ แต่ถ้าลงทะเลจะเห็นได้ชัดกว่า
กัลปังหาพุ่มนี้สีชมพูหวานแหววเชียว
พุ่มเดิมแต่คนละมุมกัน
ซูมดูใกล้ๆกันบ้าง
เมื่อโดนแสง ทำให้สีสดทีเดียว
พุ่มนี้ออกสีชมพูเรื่อๆสลับสีขาว
ดูกันเพลินๆนะครับ
ภาพนี้อาจไม่ค่อยชัด แต่มีปลาว่ายผ่านหน้ากล้องถึง 2 ตัวด้วย
กลับมาที่สีแดงเหลืองอีกครั้ง
ตั้งใจลอยตัวนิ่งๆ รอปลาตัวนี้ว่ายมาเข้าฉากโดยเฉพาะนะเนี่ย
จริงๆแล้วกัลปังหาขึ้นอยู่ใต้ก้อนหิน
พุ่มไหนเป็นพุ่มไหน จำไม่ได้แล้ว
ดำสักพักก็โผล่พ้นน้ำมาอีกครั้ง พระอาทิตย์จวนจะตกอยู่เหมือนกันนะเนี่ย
สักครู่ก็ก้มหัวกลับไปดำใหม่
กัลปังหาสีชมพูรู้สึกจะมีแค่ 2 พุ่มที่เห็นนี่
บางช่วงก็มีฝูงปลาเข้ามาแหวกว่ายรอบๆกัลปังหาอย่างกับมีการประท้วงกันเลยนะ
มาเจอเจ้านี่ แทะๆเล็มๆบริเวณหินอย่างขะมักขะเม้น
หินตรงนี้แปลกแฮะ...มีสีแสดด้วย สีสดมากๆ
กัลปังหาสีชมพูเต็มๆอีกครั้ง
อีกมุมหนึ่ง
กลับมาดูสีแดงเหลืองกันอีกครั้งบ้าง
ช็อตนี้เหมือนกัน ลอยตัวรอปลาตัวนี้โดยเฉพาะเลยนะ ในที่สุดก็ว่ายผ่านหน้ากล้อง กลายเป็นดาราจำเป็นไปซะเลย
อีกสักรูป
6 โมง 1 นาทีแล้ว พวกเรายังไม่เลิกดำอีก มีบางคนชูสองนิ้วบอกสู้ตายด้วย
ลอยตัวมองไปฝั่งนี้เป็นเกาะหลีเป๊ะนั่นเอง
ชอบภาพนี้ ตะวันใกล้จะละขอบฟ้าที่ท้องทะเลสตูลเต็มที แต่เราก็ยังคงดำต่อไป 555
ใต้ซอกหินดูดีๆก็จะเป็นหอยเม่นแฝงกายอยู่เช่นเคย.
เจ้าปลาตัวนี้ก็แทะเล็มหาอาหารอยู่เรื่อยเลย งั้นตามไปดูใกล้ๆดีกว่า
นี่ไงๆ จะหนีไปไหน
พอดำน้ำจนอิ่มหนำสำราญแล้ว เวลาอย่างนี้เป็นไปไม่ได้เลยที่คิดจะขึ้นผาชะโด งั้นเก็บไว้ขึ้นในวันรุ่งขึ้นละกัน ยังไงก็ต้องขึ้นให้ได้
เราให้พี่คนเรือพาไปยังเกาะอาดังก่อน เพื่อไปส่งคุณเนตรและโอ๋และคุณหน่องกับเพื่อนอีกคน โดยทั้ง 4 คน วันนี้พักค้างคืนที่นี่ เสร็จแล้วเราก็กลับมายังฝั่งเม้าเท่นรีสอร์ท เกาะหลีเป๊ะอีกครั้ง โชคดีที่ได้เห็นพระอาทิตย์ตกน้ำสวยที่สุดครั้งหนึ่งของเราเลยก็ว่าได้
ระหว่างที่เรือแล่นแหวกน้ำทะเล ทางด้านซ้ายก็จะเป็นตอม่อของสะพานเทียบเรืออันเก่า
กลับมายังเกาะสวาท หาดสวรรค์อีกครั้งหนึ่งแล้ว ยามเย็นบริเวณชายหาดหน้าเม้าเท่นแห่งนี้ดูคึกครื้นไปถนัดตา จากการมานั่งชมวิวกินบรรยากาศยามพระอาทิตย์ตกดินของเหล่าชาวต่างชาติ
บรรบากาศพระอาทิตย์ตกดินแบบนี้จะไม่ให้หลงรักเกาะหลีเป๊ะเกาะนี้ได้อย่างไร
หลังจากถึงที่พักก็อาบน้ำชำระร่างกายเตรียมที่จะมาทานอาหารตรงวารินทร์รีสอร์ท หาดพัทยา แต่ไปๆมาๆ เห็นว่าเวลาล่วงไปถึงเกือบจะ 2 ทุ่มแล้ว เลยเปลี่ยนมาทานที่ร้านอาหารเม้าเท่นดีกว่า จะได้คุยกับโกหงวนเรื่องเหมาเรือไปดำน้ำเต็มวัน ในวันพรุ่งนี้ด้วย
ได้เจอคุณโกหงวนเป็นครั้งแรก แกเป็นคนอัธยาศัยดี คุยถูกคอ เลยให้แนะนำเมนูเด็ดๆในมื้อเย็นนี้ซะเลย ได้หมึกนึ่งมะนาว ต้มยำรวมมิตรทะเล และปลาเหลืองทอดขมิ้น อร่อยทั้งนั้น แต่แพงใช้ได้เลย
ดูกันเต็มๆตา หมึกๆๆๆ
คืนวันศุกร์นี้ นักท่องเที่ยวได้จับจองโต๊ะบริเวณระเบียงซึ่งเป็นจุดชมวิวหมดแล้ว เรามาช้าไปหน่อยเลยได้นั่งบรเวณที่อยู่ถัดเข้ามาข้างใน แต่ไม่เป็นไร เพราะเราเคยได้นั่งจิบบรรยากาศแบบนี้มาเมื่อครั้งก่อนแล้ว
พอทานอาหารอิ่มกันเสร็จ ก็คิดโปรแกรมว่าจะเดินเล่นไปที่หาดพัทยา แต่พอเดินไปได้แค่โรงเรียนบ้านเกาะอาดังก็ต้องกลับเพราะมืดมากในยามนี้ แม้ว่าจะเอาไฟฉายมาก็ตาม บวกกับที่ครั้งก่อนยังจำได้ว่าเดินไปกลับเสียเวลาเป็นชั่วโมงเลย แถมพรุ่งนี้ยังต้องดำน้ำกันอีกเต็มวัน เราเลยเดินกลับไปที่เม้าเท่นด้วยประการทั้งปวง
คาร์ม่า บาร์ คืนนี้เปิดบริการอยู่ แต่เราไม่ได้ใช้บริการ จะมีก็แต่ถ่ายรูปแสงไฟสวยๆ
เกือบๆ 3 ทุ่มก็กลับขึ้นมายังที่พักเม้าเท่นรีสอร์ทเช่นเดิม คืนนี้คงได้สลบสไลเป็นแน่ เพราะเดินทางมาทั้งวันยังไม่ได้พักผ่อนเลย งั้นขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะครับ แล้วพรุ่งนี้ตามไปดำน้ำแบบเต็มวันด้วยกัน คืนนี้ราตรีสวัสดิ์ครับ (_/\_)
Original Published on www.pantip.com at [ 28 มี.ค. 50 21:09:08 ] as below link
http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2007/03/E5268851/E5268851.html
เห็นว่าบทความนี้น่าสนใจ รบกวนกดแชร์ด้วยครับ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น