วันนี้เป็นวันที่ห้าซึ่งเป็นวันสุดท้ายแล้วที่จะเดินอยู่ในเส้นทางเทร็คกิ้งของ ACAP(Annapurna Conservation Area Project) หรือเส้นทางที่ผ่านพูนฮิลล์ไปและกลับเป็นวงกลมนั่นเอง ไม่น่าเชื่อว่าจะมาถึงวันนี้จนได้ ก่อนหน้านี้ยังนึกไม่ออกว่าจะออกมาอย่างไรกันแน่สำหรับการเทร็คกิ้งเส้นทางนี้ จะว่าไปแล้วเส้นทางนี้ก็เป็นน้องๆเส้นทางอื่นของเนปาลอยู่มาก ไม่ว่าจะเป็น Jomsom, Machhapuchhre Based Camp, Annapurna Based Camp แต่กระนั้นก็ตาม มันก็ยังเป็นเส้นทางที่ไม่ง่ายเลยสำหรับเราทั้งสอง
วันนี้เราจะออกเดินทางแต่เช้าคือประมาณเจ็ดโมงเช้า เพื่อไปให้ถึงนายาพุลประมาณบ่ายสองโมงแล้วจะมีรถตู้มารอรับเราเพื่อกลับไปยังเมืองโพคราต่อไป
Ghandruk - Kimche - Birethanti - Nayapul - Pokhara
เส้นสีเขียวอ่อน : เส้นทางเดินเทร็คกิ้งวันที่ห้า(วันสุดท้าย)จากกันดรุ๊ค(Ghandruk) ไปยังนายาพุล(Nayapul)
เส้นสีเทา : เส้นทางเดินเทร็คกิ้งวันที่สี่จากบันธานติ(Banthanti) ไปยังกันดรุ๊ค(Ghandruk)
เส้นสีน้ำเขียว : เส้นทางเดินขึ้นพูนฮิลล์จุดที่สูงที่สุดบริเวณนั้นในเช้ามืดวันที่สาม เพื่อชมเทือกเขาหิมาลายาในแบบพานอรามา
เส้นสีน้ำตาล : เส้นทางเดินเทร็คกิ้งวันที่สอง จากอุลเลรี(Ulleri)ไปกอเรปานี(Ghorepani)
เส้นสีแดง : เส้นทางเดินเทร็คกิ้งวันแรก จากนายาพุล(Nayapul)ไปอุลเลรี(Ulleri)
เส้นสีน้ำเงิน : เส้นทางจากเมืองโพครา(Pokhara)ไปนายาพุล(Nayapul)
วันนี้ตื่นนอนมาประมาณหกโมงสี่สิบ อากาศเมื่อคืนเย็นสบาย แต่ไม่หนาวจนเกินไปนักเนื่องจากที่นี่อยู่ในระดับที่ใกล้พื้นราบมาขึ้นแล้ว ผมออกมาจากห้องพักแล้วเลี้ยวซ้ายเพื่อชมวิวเทือกเขาหิมาลัยช่วงอันนาปุรณะในตอนเช้าแบบนี้ ซึ่งวันนี้ฟ้าใสสามารถมองเห็นยอดเขาถูกปกคลุมด้วยหิมะชัดเจนพอควร
หลังจากนั้นก็เก็บเสื้อผ้านำลงมาด้านล่างแล้วทานอาหารเช้าที่สั่งไว้ตั้งแต่เมื่อคืนกันก่อน อาหารเช้ามื้อนี้ก็สั่งง่ายๆ ไข่ดาว ขนมปัง และกาแฟร้อน
ได้เวลาอำลา Annapurna Guesthouse ที่พักคืนสุดท้ายของเราบนเส้นทางเทร็คกิ้งพูนฮิลล์ เพื่อเดินเท้าต่อไปยังนายาพูลจุดสิ้นสุดของเทร็คเส้นนี้
วันนี้เดินสบายๆมากๆ อากาศก็ไม่ร้อน แต่ปลายทางนั้นยังอีกยาวไกลนัก
เป็นทางริมหน้าผาก็จริงแต่มีรั้วกันตกอย่างดีครับ ไม่ต้องห่วง
มองย้อนกลับไป หิมาลายายังคงมาส่งเรายังไม่หายไปไหน
เดินไปเรื่อยๆ วันนี้ไม่เจ็บเข่าเท่าไหร่แล้ว เห็นเจ้าแมวเหมียวตัวน้อยกำลังสงสัยในความเป็นไก่ตัวนี้เลยจ้องใหญ่
สักพักก็ต้องมาเจอกับขบวนลาขนสิ่งของขบวนแรกของวันนี้
และเจอเจ้าถิ่นอีกชนิดนั่นคือควายนั่นเอง
บ้านเรือนของชาวเขาเนปาลีที่ปลูกตามสันเขาไล่ระดับกันไปคล้ายๆกับนาขั้นบันได แต่แบบนี้น่าจะเรียกว่าบ้านขั้นบันได
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ แสงแดดเริ่มแรงขึ้นมาเรื่อยๆ แต่ก็ยังเย็นสบายอยู่ดี
เจ้าลูกแพะตัวน้อย มองกล้องด้วยนะ
ดูคุณลุงท่านนี้กำลังต้อนวัวกินหญ้าสิ นี่แหล่ะวิถีชีวิตของชาวไร่ชาวเขาเนปาลบนเขาสูงแบบนี้
เส้นทางช่วงนี้เป็นที่โล่งๆแล้ว ดีที่วันนี้ฝนไม่ตกไม่งั้นมีเปียกฝนแน่นอนเลย :(
อยู่บนเขาสูงแบบนี้ก็ไม่ได้อดข้าวเพราะที่นี่สามารถปลูกข้าวแบบขั้นบันได้
ใครมาเดินเส้นทางนี้ผมว่าน่าสนุกมากๆ ยิ่งคนชอบธรรมชาติด้วยแล้ว ขอบอกว่าคุ้มมากๆครับ ท่านจะเห็นวิวขุนเขาและต้นไม้สองข้างทาง ที่ขาดเสียไม่ได้นั่นก็คือ ลาหรือม้าที่เดินกันเป็นขบวนสวนทางไปมากับคนเราอย่างกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แล้วก็มาถึงยังร้านขายเครื่องดื่มและของที่ระลึก จะเห็นว่ามีธงชาติไทยถูกเขียนอยู่ข้างผนังท่ามกลางธงชาติของประเทศอื่นๆ
ร่วมทำบุญให้กับเด็กๆ ณ โรงเรียนแถวนี้ครับ
ผลไม้สีสันจัดจ้านระหว่างทาง ไม่แน่ใจว่าทานได้หรือไม่
กำลังนั่งพักระหว่างทางอยู่พอดีก็ต้องเงยหน้าขึ้นพร้อมๆกับรีบเก็บภาพพญาอินทรีหรือไม่ก็เหยี่ยวที่กำลังบินกางปีกสง่างามโฉบไปมา
มาชมดอกไม้แปลกๆตาดูบ้าง อย่างเช่นดอกนี้กำลังมีผีเสื้อบินมาเกาะ
อ้า....เห็นลำธารด้านล่างแล้ว จุดหมายใกล้เข้ามาทุกทีๆ
นาขั้นบันไดเต็มไปหมดทั้งเขา
11:00 น.เราก็เดินมาถึงหมู่บ้าน Syauli Bazar พักผ่อนสักครู่ก็ได้เจอกับสองสาวเกาหลีโดยมีคนหนึ่งหน้าตาเหมือนโสภิตนภา ดาราสาวไทยมากๆ ไม่เชื่อก็ลองดูตามรูป
เราทักทายและสนทนากันตามประสาชาวเอเชียด้วยกัน ปรากกว่าอายุอ่อนกว่าเรา และมาเดินกันเพียงสองคนเท่านั้น
ณ ยามนี้เราเดินลงมาใกล้ลำธารด้านล่างเต็มที่แล้ว
เจ้าแกะตัวนี้พยายามดูดนมแม่
น้ำอัดลมที่ชาวบ้านทำให้เย็นด้วยการนำน้ำจากลำธารมาไหลผ่านขวดน้ำอัดลมดังกล่าว ไม่ต้องแช่ตู้เย็นแต่อย่างใด
มาเจอกับขบวนลาอีกแล้ว
อ่า....ในที่สุดก็มาถึงยังลำธารด้านล่างแล้ว ลองสัมผัสกับน้ำปรากฏว่าน้ำในลำธารเย็นมากๆแม้ว่าจะไหลตากแดดมาก้ตามแต่เนื่องจากไหลมาจากที่สูงซึ่งมาจากต้นน้ำอย่างเทือกเขาหิมาลายาจึงมีอุณหภูมิที่เย็นอยู่
ถึงหมู่บ้าน Birethanti อีกครั้งซึ่งคือจุดเช็คพอยท์ตอนแรกที่เรามาลงทะเบียนกันในวันแรกที่เข้ามาเดินในเส้นทางนี้
ต่อจากนั้นเราก็เดินข้ามสะพานมา แล้วเดินต่อไปเรื่อยๆ ถ้าใครยังไม่มีรถกลับไปเมืองโพคราก็สามารถเรียก ณ จุดนี้ได้ หรือไม่ก็เดินไปก่อนเพื่อไปหาที่ต้นทางนายาพุล เพราะตรงจุดนี้ราคาอาจจะแพงก็ได้
เป็นอันว่า พวกเราทั้งหมดได้เดินเทร็คกิ้งเส้นทางพูนฮิลล์สำเร็จแล้ว ดังนั้น ปฏิบัติการนี้ก็เป็นไปได้(Mission Possible) และสำเร็จลงด้วยดี(Mission Complete) ดังชื่อตอนนี้ที่ตั้งไว้
รู้สึกช่วงเวลาบ่ายๆแบบนี้นักเรียนคงเลิกเรียนกันพอดี เห็นนักเรียนตัวเล็กๆต่างทะยอยเดินกันกลับบ้าน พอดีไปเจอกับน้องคนนี้ที่น่ารักมาก แบกน้องตัวเองเดินกลับบ้าน
พอตกค่ำเราทั้งสามคนบวกกับราม(ไกด์ที่เราติดต่อเรื่องลูกหาบ)ซึ่งกอล์ฟชวนมาทานอาหารเย็นด้วยกันได้แนะนำไปทานสเต็กที่ร้านนี้ New Everest Steak House ย่านเลคไซด์ เขาว่าอร่อยกัน
นี่ไงครับ....สเต็กที่เราสั่งกัน รสชาติอร่อยใช้ได้ ราคาก็แพงเล็กน้อยแต่มีคนเข้ามาทานเยอะแยะเลย สามารถเดินหาได้ไม่ยาก
และตบท้ายด้วยเบียร์เอเวอเรสต์ มาเนปาลก็ต้องไม่พลาดเบียร์ชื่อนี้ วันนี้ได้ดื่มสมใจ
ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็น แล้วมาติดตามต่อในวันรุ่งขึ้น คราวนี้จะไปเที่ยวชมเมืองโพครา วันนี้ขอลาไปก่อนสวัสดีครับ (_/\_)
http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2008/05/E6620245/E6620245.html
เห็นว่าบทความนี้น่าสนใจ รบกวนกดแชร์ด้วยครับ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น