วันนี้แล้วสินะที่เราจะไปเดินทนกัน หรือเรียกแบบฝรั่งว่า trekking พวกเราตระเตรียมกระเป๋าเป้ให้ขนของน้อยที่สุดเท่าที่จำเป็นเท่านั้น เพราะไม่งั้นน้ำหนักคงเกิน 15 กก. ต่อ 2 ใบตามที่ตกลงกับเอเย่นต์เมื่อวานแน่ๆ ผมและจ๊ะเอ๋รวมเสื้อผ้าเข้าไว้ด้วยกันในเป้เดียว กอล์ฟรวมกับเพื่อนจาก TKT แต่กอล์ฟก็แบกเองไป 1 ใบ ส่วนเพื่อนกอล์ฟนั้นเอาไปเต็มสูตร ไม่แยกออกสักกะชิ้น ภาระหนักอึ้งคงตกไว้กับลูกหาบ เบ็ดเสร็จแล้วมีเป้ให้ลูกหาบขนทั้งหมด 3 ใบ / ลูกหาบ 2 คน
ตามที่นัดกันไว้เมื่อเย็นวานคือ วันนี้รถจะมารอรับเวลา 7 โมงเช้าที่หน้าออฟฟิศซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงแรมที่พักของเรานั้น แต่ละคนก็ต้องตื่นมาทำธุระส่วนตัวกันประมาณ 6 โมงเช้าซึ่งในเนปาลก็สว่างโล่งแล้ว ใช้เวลาเดินทางจาก
เมืองโพครา(Pokhara)ไป
นายาพุล(Nayapul) ประมาณ 1 ชม. ครึ่ง ส่วนระยะเวลาเทร็คกิ้งของวันแรกนั้นขึ้นอยู่กับความฟิตของแต่ละคน ไกด์บอกมาว่า 4 ชม.ถ้าจะไปถึง
Tirkhedhunga แต่เราจะกัดฟันไปอีก 2 ชม.เพื่อไปพักที่
Ulleri ตามที่คุณ kfc ได้บอกไว้ หลายคนไม่เชื่อระยะเวลาที่ไกด์บอกมา เลยเป็นที่มาว่าต้องออกแต่เช้าตรู่เพราะคงใช้เวลา 6-8 ชม.เป็นแน่
=====
Pokhara - Nayapul - Birethanti - Maththanti - Sudame - Hile - Tirkhedhugga - Ulleri(1960 m.)
เส้นสีน้ำเงิน : เส้นทางจากเมืองโพคราไปนายาพุล
เส้นสีแดง : เส้นทางเดินเทร็คกิ้งจากนายาพุล(Nayapul)ไปอุลเลรี(Ulleri)
เราตื่นนอนมาประมาณ 5:45 น. แล้วจัดแจงเก็บข้าวของแยกไว้สำหรับฝากกับทางโรงแรมเพราะขากลับจากเทร็คกิ้งเราก็จะมาพักที่นี่ต่อ ไม่ต้องนำของที่ไม่จำเป็นไป
จากดาดฟ้าชั้น 3 ของที่พักก็ทำให้เราเริ่มออกอาการตื่นเต้นไม่น้อย เพราะไม่ทันไรก็ได้เห็น
ยอดหางปลา(Fish tail) หรือ
มัจฉาปูชเร(Matchapuchre) เป็นยอดแปลกยอดหนึ่งบนเทือกเขาหิมาลัยช่วงอันนาปุรณะ(Annapurna) ซึ่งแต่ละจุดที่ได้เห็นยอดหางปลานี้จะมีมุมไม่เหมือนกัน เรารอคอยเพื่อจะไปค้นหาคำตอบว่าทำไมถึงมีชื่อว่า "หางปลา" ที่พูนฮิลล์ในเช้าวันที่สามของโปรแกรมเทร็คกิ้งนี้
เมื่อเราซูมไปใกล้ๆ อย่างกับอยู่ไม่ไกลออกไปเท่าไหร่เลย
อาหารเช้าสั่งแบบง่ายๆ เพราะเดี๋ยวจะไม่ทันรถที่จะมารับตอนเจ็ดโมง เลยเลือกสั่งแบบ American Breakfast มีผมทานอยู่คนเดียว ประกอบด้วย ไข่ดาว 2 ฟอง, ขนมปังปิ้ง 2 แผ่น, เนยและแยม และมิลค์คอฟฟี่ ราคา 99 Rs
เจ็ดโมงนิดๆก็เดินออกไปรอที่ออฟฟิศหลังจากที่นำกระเป๋าที่ไม่ได้ขนไปด้วย 2 ใบฝากกับเจ้าของโรงแรมและบอกว่าเราจะกลับมาพักในเย็นวันที่ 18-19 เมษายน 51 รวมเป็น 2 คืนช่วยจัดห้องไว้ให้ด้วย รถตู้สภาพดูดีทีเทียว จะบรรทุกนักเดินทางจากไทย 5 คนบวกกับลูกหาบจากเนปาลอีก 2 คนไปยังนายาพุลจุดเริ่มต้นของการเทร็คกิ้งในเขตอันนาปุรณะ หรือ
ACAP(Annapurna Conservation Area Project)
พอรถเลี้ยวซ้ายจากสี่แยกที่เมืองโพคราแถวเลคไซด์ย่านที่เราพัก ไม่นานเราก็จะได้เจอภาพภูเขาขาวโพลนจากหน้าต่างรถตู้ดังที่เห็นในภาพ ตื่นตาตื่นใจมากๆกับภูเขาและลำธารขนาบกันไปราวกับฝันไปที่ได้เห็นภาพสวยงามแบบนี้ มันเป็นฝันที่ได้กลายเป็นความจริงก็คราวนี้แหล่ะ ภาพวิวเทือกเขาหิมาลายาสูงตระหง่านขาวด้วยหิมะปกคลุมสะท้อนแสงอาทิตย์เมื่อยามเช้าแบบนี้คงไม่ทำให้ใครอยากที่จะหลับใหลอีกต่อไป
กอล์ฟถึงกับเลื่อนกระจกหน้าต่างรถตู้เพื่อนำ
กล้อง 40D ออกมาเล็งภาพโดยไม่อยากให้อะไรมาบดบังสิ่งที่ตามองเห็นสู่เลนส์ราคาเป็นหมื่นเพื่อเก็บภาพประทับใจนั้นเอาไว้
ยอดมัจฉาปูชเรช่างสูงเด่นมาแต่ไกลเป็นยอดที่ใครๆเขาร่ำลือในความแปลกและยิ่งใหญ่ พอมาเห็นด้วยตาก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
รถเริ่มไต่ไปตามไหล่เขาเรื่อยๆ ความสูงเริ่มเพิ่มขึ้น บางจุดมีบ้านเรือนปลูกสร้างตามริมถนน ความสูงที่เพิ่มขึ้นทำให้อากาศเริ่มเย็นลงทุกขณะแม้จะมีแสงอาทิตย์สาดส่องลงมาก็ตาม
แปดโมงสี่สิบรถตู้ก็พาพวกเราทั้งห้าคนมาถึงยัง
นายาพุล(Nayapul) จุดเริ่มต้นเทร็คกิ้งช่วง
พูนฮิลล์(Poon Hill) และ
จมสม(Jomsom) อากาศค่อนข้างเย็นลง
โฉมหน้าผู้ร่วมชะตากรรมในครั้งนี้ ขาดแต่เพียงผมเพราะผมเป็นคนถ่ายนั่นเอง อิอิ
อีกห้านาทีเก้าโมงเราก็เริ่มเดินด้วยขาสองข้างแล้ว อุณหภูมิตอนนี้ก็ 22.2 องศาเซลเซียส อากาศเย็นๆ สบายๆ
เส้นทางช่วงแรกเป็นเส้นทางที่สบายมากเพราะเดินไปตามทางที่ชาวบ้านสัญจรไปมา และเป็นหมู่บ้านที่มีบ้านเรือนมาปลูกอยู่ริมทางเดินตลอดสองข้างทาง มีร้านขายของ ขนม อาหาร และเครื่องดื่มตลอดทั้งสองข้างทาง บางทีเราก็สวนกับลูกหาบที่แบกของกองโตอยู่บ้าง คงมีนักท่องเที่ยวเดินกลับมาตอนเช้ามืด
เดินไม่ทันไรก็ต้องมาเจอกับฝูงลาที่กำลังหยุดยืนเพื่อรอขบวนไปพร้อมๆกันโดยฟังสัญญาณจากเจ้าของว่าเมื่อไหร่จะเริ่มออกเดินทาง สังเกตเห็นผ้าไหมพรมถักสีแดงที่ติดอยู่ตรงหน้าผาก ไม่แน่ใจว่าหมายถึงอะไรหรือแสดงอะไรบางอย่างหรือไม่ แต่จะเห็นแบบนี้อีกเมื่อเดินไปเรื่อยๆ
เป็นฝูงลาที่เยอะจริงๆ ต้องพยายามเดินหลีกๆเข้าไว้
แล้วก็มาถึงยังสะพานสลิงสะพานแรกครับ ข้ามลำธารแรกที่ตอนนี้น้ำเหือดแห้งไปหมดแล้ว
หลังจากนั้น พอเดินไปสักพัก จะเจอกับด้านซ้ายของเส้นทางในช่วงแรก ซึ่งจะเป็นลำธารสีขาวขุ่นลัดเลาะไปกับเขา เดาๆเอาอุณหภูมิน้ำน่าจะเย็นไม่น้อย เพราะขนาดอุณหภูมิอากาศเองก็เย็นสบายอยู่แล้ว
มองย้อนกลับไปเห็นเด็กๆเนปาลีวิ่งเล่นแล้วอดคิดถึงเราตอนเป็นเด็กไม่ได้ คงมีความสุขน่าดูยิ่งอยู่ใกล้ๆธรรมชาติที่สวยงามแบบนี้ด้วยแล้ว สุขทวีคูณ
บางร้านก็ขายผักผลไม้ มะเขือเทศสีแดงสดดูแล้วน่าทานจัง
ประมาณ 9:35 น.เราก็เดินมาถึงสะพานข้ามลำธารอีกสะพาน ซึ่งตรงไปคือจุดเช็คพอยต์สำหรับการมาเทร็คกิ้งที่นี่ ธงมนตรากำลังค่อยๆปลิวตามแรงลมที่อาจจะไม่แรงนักเหมือนบนเขา
ณ จุดนี้คือ
หมู่บ้านบิเรธันติ(Birethanti)เป็นจุดเช็คพอยต์สำหรับการมาเดินเทร็คกิ้งเส้นทางช่วงนี้ โดยด้านซ้ายมือที่เห็นลูกศรชี้จะไป
กอเรปานี(Ghorepani)โดยผ่าน
หมู่บ้านอูลเลรี(Ulleri) ส่วนด้านขวามือจะไปยัง
กันดรุ๊ค(Ghandruk)แล้วไปต่อที่
กอเรปานี(Ghorepani)ได้เช่นกันแต่จะไกลกว่าเส้นทางทางด้านซ้ายมาก
เดินมาเจอชาวบ้านกำลังตากหนังสัตว์ 3 ตัว ไม่แน่ใจว่าหนังสัตว์อะไร เสือหรือหมีน้าาา แปลกตาเรามาก
ระหว่างทางเป็นทางเดินหินที่ชัดเจนไม่หลง และเดินไปไม่เหงาเนื่องจากเจอชาวบ้านและลูกหาบตลอดทั้งเส้นทาง เดินสวนกันไปสวนกันมา
เดินไปเรื่อยๆก็จะเจอกับน้ำตกขนาดกลางๆ ไม่เล็กและใหญ่มากนักเมื่อเปรียบเทียบกับของไทยเรา มีฝรั่งใส่ชุดบิกินี่ลงไปเล่นน้ำเหมือนกัน เจ้ากอล์ฟก็เป็นคนหนึ่งที่เดินลงไปเก็บภาพเด็กๆเนปาลที่ลงกระโดดเล่นน้ำ ณ น้ำตกแห่งนี้
เดินไปเรื่อยๆ อากาศชักเริ่มร้อนขึ้นมาแล้ว แต่หนทางยังอีกยาวไกลนัก
อากาศร้อนจากที่แต่เดิมใส่เลื้อแจ็คเก็ตทำให้ต้องถอดออกมาผูกกับเอวแทน เริ่มเดินทางมาถึงหมู่บ้าน Maththanti แล้ว
รูปแบบบ้านของชาวเนปาลีเป็นรูปแบบที่ถูกใจกับใครหลายๆ คน ดูได้จากสีสันอันสดใสของหน้าต่างและประตูที่ทาสีฟ้าสวยสลับกับเสาสีเลือดหมูของของชาวเนปาลีที่ค้ำยันหลังคาและอาคารที่อยู่ชั้นบน
มาที่นี่มีแต่เดินและก็เดิน เห็นคนอยู่ลิบๆมั้ย??
ผ่านลำธารใสสะอาด เห็นแล้วอยากดื่มน้ำเย็นๆขึ้นมาทันใด
แล้วก็มาถึงจุดพักจุดแรกของการเทร็คกิ้งในทริปนี้ พวกเราสั่งน้ำอัดลมและซื้อหนังสือมาอ่าน
มื้อนี้ผมสั่ง
Egg with Fried Noodle รสชาติโอเคครับ
เจ้าลายังคงเป็นยานพาหนะที่ชาวบ้านนิยมใช้เป็นอย่างมาก เนื่องจากขนของได้มากขึ้น สามารถพบเห็นได้ทั่วไปตลอดเส้นทาง
มาเจอป้ายระหว่างบอกข้อมูลทาง ตรงไป(up way) Ulleri อีก 3 ชม. ส่วนจมสมนั่นอีก 5 วัน และขากลับ(down way) ก็บอกเส้นทางที่เราเดินผ่านมานั่นเอง
อ้าววว.....มาเจอกับควายเล่นน้ำเข้าให้แล้ว มันเองก็คงตื่นเราน่าดูที่ไปมองจ้องมันพร้อมๆกับวัตถุแปลกๆสีดำตรงด้านหน้า
เส้นทางเดินและขอบทางเดินปูด้วยหินชั้นเป็นแผ่นๆสวยงามดี
บางจุดก็ปลูกข้าวกันตามนาขั้นบันได
แอบส่องนมแม่กระบือตัวนี้หน่อยเถอะ
แล้วในที่สุดสิ่งที่ผมตามหาจากบันทึกของคุณ kfc ก็เจอในบัดนี้ นั่นคือข้อความที่เขียนลงบนฝาผนังจากร้านค้าร้านหนึ่งของ
หมู่บ้าน Sudame ว่า
"Never End Peace And Love"
ซึ่งก็คืออักษรขึ้นต้นแต่ละคำรวมกันคือ
N E P A L = เ น ป า ล นั่นเอง โดยแต่ละคำก็มีความหมายมากๆ น่าจะหมายถึง ความรักและสันติภาพไม่มีวันจะสิ้นสุดลง เห็นข้อความแล้วแทบขนลุก
เส้นทางช่วงนี้ไม่ค่อยจะโหดเท่าใดนัก ค่อยๆเดินขึ้นทีละเล็กน้อยเป็นบางช่วง บางจุดก็เดินสวนกับลูกหาบที่แบกของใหญ่โตมาก ยังคิดในใจเลยว่ายังไงๆก็เกิน 15 กก.แน่ๆ
เจอข้อความ "
Never End Peace And Love" อีกครั้งก่อนจะออกจากหมู่บ้าน Sudame
เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พักไม่ต้องเร่งรีบ วิวสองข้างทางสวยงามเสมอ ขนาดไม้ที่ตัดเรียงไว้เพื่อทำฟืนยังดูแปลกตาเลย
หน้าต่างและวงกบบ้านหลังนี้คงจะเพิ่งทาสีใหม่
เหลือบมองขึ้นไปด้านบนเนินเขา เห็นบ้านเรือนปลูกกันอยู่หลายหลัง เดินขึ้นเดินลงคงลำบากน่าดู แต่คนแถวนี้น่าจะชินแล้วก็เป็นได้
ทางเดินช่วงนี้เรียงตัวโค้งสวยงามมากเลยนะครับ ชอบที่มีราวกันตกแน่นหนาแข็งแรงด้วย ผิดกับสถานที่ท่องเที่ยวในไทย น้อยมากที่จะมีครับ
บ่ายสองสี่สิบห้าก็มาถึงยัง
หมู่บ้าน Hile ณ จุดนี้ผมดื่มน้ำแฟนต้า 1 ขวดและขอซื้อน้ำเปล่าติดตัวไปเนื่องจากขวดเดิมจะหมดแล้ว
ฟ้าครึ้มๆมาแล้ว สงสัยฝนจะตกในไม่ช้า แต่ดอกไม้เล็กๆสีชมพูระหว่างทางก็สวยงามเสมอสำหรับเราสองคน
สุดท้ายเดินไปได้สักพักฝนก็ตกลงมาจริงๆ แต่คราวนี้ไม่ตกปรอยๆแล้ว หนักปานกลาง เราเลยเลือกแวะหลบฝนและสั่งนมร้อนไปในตัวเพื่อฆ่าเวลา แต่ก็มีนักท่องเที่ยวบางคนที่ไม่กลัวฝนยังคงเดินต่อไปท่ามกลางสายฝนที่โปรยปรายมาอย่างเช่น 2 คนนี้ เราแวะที่นี่เพื่อหลบฝนและสั่งเครื่องดื่มไปในตัว แต่เด็กเจ้าของร้านดันมาชักชวนเราให้พักที่นี่ โดยอ้างว่าไปอูลเลรีอีกไกล จะมืดซะก่อน คงอยากจะได้ลูกค้ามาพักที่นี่บ้าง แต่เราไม่สนใจเพราะยังเหลืออีกหลายชั่วโมง สามารถไปต่อได้อยู่แล้วไม่มีปัญหา
พอฝนซาก็ออกเดินต่อ เพราะเกรงว่าจะไปถึงค่ำถ้ามัวแต่มารอฝนหายหยุดตก จนสุดท้ายก็ต้องมาเจอกับเพื่อนจาก TKT และลูกหาบสองคนที่นั่งหลบฝนในร้านอาหารที่
หมู่บ้าน Tirkhedhugga หมู่บ้านสุดท้ายก่อนจะขึ้นไป
อูลเลรี(Ulleri) ที่อยู่ด้านบนโน้นนนนน ซึ่งห่างจากที่นี่
(Tirkhedhugga) โดยใช้เวลา
เดินเท้า 2 ชม. !
15:05 น.ก็เริ่มออกเดินทางต่อแม้ฝนจะยังไม่หยุดตกก็ตาม เห็นธงมนตราแล้วทำให้ใจชื้นและมีกำลังใจขึ้นมาบ้าง สู้ๆ เตรียมเดินขึ้นเขา
3280 ขั้น(ใครเป็นคนนับเนี่ย?)ในช่วงที่โหดที่สุดของทริปนี้ต่อไป
พอเดินขึ้นไปได้เกือบครึ่งชั่วโมงก็มองลงมาด้านล่าง เห็น
หมู่บ้าน Tirkhedhugga ที่เราได้ผ่านมาเมื่อสักครู่ใหญ่ๆ
และก็ต้องมาเจอกับขบวนลาขนของลงจากเขาเช่นเคย ช่วงนี้ดูลาจะระมัดระวังเป็นพิเศษเพราะทางชันมากๆ พลาดไปคออาจหักได้
เท้าคู่นี้แหล่ะที่เดินทนกันมาหลายชั่วโมงด้วยกันตลอดไม่มีบ่นสักคำ
ระหว่างทางฝนตกๆหยุดๆตลอดเวลาแต่ไม่ได้ตกหนักมากมายอะไรนัก เบื่อๆเหนื่อยๆจากการเดินขึ้นเขาก็หยุดพักมองดูวิวที่ขุนเขาลูกข้างๆที่อยู่ไกลออกไป แอบตกใจเหมือนกันว่าทำไมเราเดินขึ้นมาสูงขนาดนี้ได้ไงเนี่ย
16:23 น. มาถึง
Annapurna View Guest House ที่พักและร้านเครื่องดื่มระหว่างทางบนเขา ที่นี่ผมก็ดื่มสไปร์ท 500 ml. ราคา 120 Rs อีกหนึ่งขวดและหยุดหลบฝนและชมวิวไปในตัว
วิวที่เห็นจากร้านค้าแห่งนี้ ช่างโชคดีเหลือเกินที่จ๊ะเอ๋เป็นคนเรียกให้ดูและสามารถเก็บภาพรุ้งกินน้ำได้ทัน เราโชคดีอีกแล้ว
พักสักครู่ก็ต้องเดินทางต่อ ป้าขายเครื่องดื่มเมื่อกี๊บอกว่าอีก 30 นาทีจะถึงด้านบน ซึ่งก็นับถอยหลังไปเรื่อยๆไม่ถึงสักที
จ๊ะเอ๋จะไปทางไหนดีค่ะเนี่ย ?
และแล้วเวลาประมาณ 17:35 น. ผมและ
จ๊ะเอ๋ก็มาถึงที่
ประทับ(ใจ)เกสเฮ้าส์(Pratap Guest House) ตามลายแทงของคุณ kfc ว่าไว้ ไหนดูหน่อยซิว่าวิวที่บอกว่าสวยจะเป็นอย่างไร
ทีนี่เราทั้งคู่มาถึงเป็นคู่สุดท้าย เพราะกอล์ฟและอีก 2 คนมาถึงก่อนเราแล้ว ดีที่พอเรามาถึงอีกไม่เกิน 7 นาทีฝนก็ตกลงมาอย่างหนักเลย
กอล์ฟได้เลือก
ห้อง 101 ให้เราเพราะบอกว่าวิวสวยมากอยู่ริมระเบียงสามารถมองดูเทือกเขาจากภายในห้องได้เลย อีกอย่าง เขาอยากเก็บไว้ให้เราเนื่องจากเราได้แนะนำให้มาพักที่นี่
ภายในห้องมีอยู่ 2 เตียงเล็กๆ เราเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเนื่องจากเปียกมาจากฝนที่ตกระหว่างทางตลอด หลังจากนั้นผมก็ล้มตัวลงนอนเลย เพราะรู้สึกเพลียและกำลังจะเป็นไข้ ประกอบกับปวดข้อเท้าด้านซ้าย เลยทาเจลซึ่งผิดมากๆ เพราะอากาศภายนอดหนาวอยู่แล้วพอไปทาเจลยิ่งจะทำให้มันดูดความร้อนจากร่างกายไปอีก คราวนี้หล่ะสั่นงั่กๆเป็นเจ้าเข้าเลย ต้องรีบใส่ถุงมือ ถุงเท้า และเสื้อกันหนาวอีกตัวและนอนห่มผ้าห่มเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น นอนไปได้สักพักค่อยรู้สึกดีขึ้น ได้ยินเสียงจากกอล์ฟเรียกให้ออกมาดูอะไร.....
วิวเทือกเขาหิมาลัยที่เข้ามาพักตอนแรกเป็นดังรูปนี้เนื่องจากฝนตกลงมาหนักมากๆ มองไม่เห็นอะไรเลย สงสัยเย็นนี้จะผิดหวังไม่ได้ชมยอดอันนาปุรณะ เซ้าท์ อย่างที่ตั้งใจเอาไว้ แต่แล้วก็ต้องคิดใหม่เมื่อฝนซาลงภาพที่ได้เห็นคือ....
นี่แหล่ะ.....คือภาพที่ได้หลังจากฝนหยุดตก ฟ้าเคลียร์ขึ้นมาอีกครั้ง
ซูมไปดูกันใกล้ๆ ด้านซ้ายมือคือ
ยอดอันนาปุรณะ เซ้าท์(Annapurna South) ยอดที่แสดงถึงความยิ่งใหญ่ของเทือกเขาหิมาลัยช่วงอันนาปุรณะ
ดูกันให้เต็มตากับยอด Annapurna South ในยามที่ต้องกับแสงอาทิตย์สีทองยามเย็น ไอหิมะบนยอดล่องลอยช่างสวยงามจริงๆ กอล์ฟและผมผลัดกันเปลี่ยนเลนส์เทเลกันอย่างสนุกสนาน เราบอกกันว่า "เกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ"
ยอดนี้ พื้นเขาเป็นสีดำเข้มปกคลุมด้วยหิมะสีขาวไปทางๆดูสวยงามไปอีกแบบ
เมื่อฟ้าเคลียร์อีกครั้ง กลุ่มเมฆที่ปกคลุมยอดเขาลอยออกไป ภาพที่ต้องการเห็นก็เผยโฉมสวยงามอีกครั้ง
กอล์ฟหยิบ 40D มากดชัตเตอร์อย่างไม่ลดละเช่นกัน ช่วงเวลานี้คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการเก็บภาพขุนเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะอย่างภาพที่เห็นบนประทับเกสเฮ้าส์อีกแล้ว
เมื่อถึงเวลาประมาณทุ่มนึงก็ได้เวลาทานอาหารเย็นร่วมกันแล้ว ณ คืนนี้มีกลุ่มของเรา 5 คน 3 ห้องกับกลุ่มของชาวเกาหลี 3 คน 2 ห้องเพียงเท่านี้
ด้านหลังที่เห็นเป็นชาวเกาหลีครับ สนทนากับเจ้าของคล่องเชียว ส่วนกลุ่มเราคุยกันเอง อิอิ
ในชั้นล่างซึ่งเป็นห้องทานอาหารยังสามารถมองเห็นยอดเขาอันนาปุรณะ เซ้าท์ได้จากภายใน ณ เวลานี้แสงอาทิตย์ใกล้จะหมดลงเต็มที
มื้อค่ำนี้ทานกันอย่างเอร็ดอร่อย อาจเพราะเพลียก็เป็นได้ เราสั่งแกงไก่และไข่เจียว อร่อยมากๆ
ตบท้ายด้วยโมโม่ 2 จานรสชาติใช้ได้โดยทำเองจากคุณลุงเจ้าของเกสเฮ้าส์นี้และเสริฟโดยหลานชายที่ช่วยเหลือกันทำกับข้าวตลอด
คืนนี้คงเป็นคืนที่หนาวเหน็บอีกคืน เหลือบดูนาฬิกาที่มีตัววัดอุณหภมิช่วงตอนตี 3 บอกไว้ประมาณ 7 องศาเซลเซียส ไม่ได้ผ้าห่มหนาๆ ถุงมือ คืนนี้คงไม่รอดแน่ๆ แล้วค่อยมาตื่นในเช้าวันใหม่เพื่อเดินทางต่อไปยังกอเรปานีเตรียมขึ้นพูนฮิลล์ในอีกเช้าของวันต่อไป
ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านเรื่องราวและทักทายกันครับ สวัสดีตอนเช้าวันพุธที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๕๑ ครับ
(_/\_)
Published on www.pantip.com at [ 30 เม.ย. 51 02:53:26 ] as below link
http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2008/04/E6562439/E6562439.html
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น