หลังจากที่วันนี้ช่วงก่อนเที่ยงได้ทำหน้าที่มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่ร่างกายยังพอแข็งแรงอยู่ บริจาคโลหิตให้กับสภากาชาดไทย จ.สระบุรี ในงานนิทรรศการของบริษัท ซึ่งกาชาดสระบุรีจะมารับบริจาคอย่างสม่ำเสมอทุก 3 เดือนที่บริษัทโดยตรง ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายของปีนี้ นับๆไป เราก็บริจาคหลายครั้งเหมือนกัน โลหิตที่บริจาคไปคงช่วยเหลือคนที่ต้องการโลหิตในกรณีต่างๆไปได้บ้าง
บริจาคเสร็จก็ได้ทานน้ำหวานและขนมพร้อมๆกับของแจกซึ่งครั้งนี้พิเศษกว่าเพื่อนคือ มีเสื้อที่ระลึกด้วย และปากกาที่ได้มาทุกครั้งที่บริจาค ต่อจากนั้นผมตั้งใจที่จะไปถ่ายรูปทุ่งทานตะวันที่อยู่มวกเหล็ก ไม่ไกลเท่าใดนัก เมื่อคืนเลยขอยืมเลนส์ของรุ่นน้องที่ทำงานเพิ่มเติม เพื่อเก็บบรรยากาศอีกมุมมองหนึ่งโดยถ่ายทอดจากเลนส์ไวด์
ในเมื่ออุปกรณ์พร้อมแล้ว ก็เริ่มเดินทางไปกันเลย ขับรถแป๊บเดียวไม่กี่นาทีก็ถึง คล้ายๆกับครั้งที่แล้วที่เคยทำมา เลยครั้งกลายเป็น Vol.2 นั่นเอง
มา....ไปชมดอกทานตะวันด้วยกัน หลังจากได้ชมดอกบัวตองลูกพี่ลูกน้องกันจากดอยหัวแม่คำ จ.เชียงรายมาแล้ว...
เลยเที่ยงตรงมานิดหนึ่งก็ต้องรีบไปเอาเลนส์ที่ยืมไว้จากรุ่นน้อง กลัวจะมีเวลาไม่พอ แล้วรีบบึ่งรถไปมวกเหล็ก ประมาณ 20 กม.เห็นจะได้ แล้วเลี้ยวเข้าถนนไปทางน้ำตกเจ็ดสาวน้อยที่ใครๆรู้จักกันดี บางทุ่งที่อยู่ด้านหน้าทางเข้าก็โรยไปแล้วหรือกำลังโตก็ไม่รู้ งั้นขับต่อไปเรื่อยๆ นั่นแน่ เจอเข้าให้แล้ว เข้าไปจอดรถแล้วเตรียมหาวิวดีๆถ่ายกันเลย
สังเกตจะโล่งๆเพราะเป็นวันธรรมดา ข้อดีอีกอย่างคือ ทุ่งนี้ฟรี ไม่เสียเงินครับ
แต่น่าเสียดาย ทุ่งนี้น้องทานตะวันเริ่มก้มหัวแล้ว ไม่เงยหน้าสู้ตะวันเหมือนอย่างชื่อเลย เอาไงดีเนี่ย มาช้าไปเหรอเรา
ดูใกล้ๆสิ ก้มหัวคำนับผมซะแล้ว เห็นป้ายเขียนเปิดงานเมื่อวันที่ 16 ที่ผ่านมาเอง จะไปซะแล้ว งั้นตระเวนหาทุ่งอันใหม่ดีกว่าแต่ต้องเร็วๆเพราะมีเวลาเพียงไม่ถึงชั่วโมงแล้ว !
หลังจากนั้นเลย ขับต่อไปอีกนิด ซึ่งก็เจออีกทุ่งฟรีเช่นกัน รู้สึกทุ่งนี้จะกำลังบานโอเคเลย นักท่องเที่ยวไม่มีเช่นเคย มีแต่คนขายของทั้งน้ำและของฝาก
คราวนี้คงเลือกมุมได้ตามสะดวก ฮะแอ้ม !
ดอกทานตะวันสองพ่อลูก เอ๊ะ หรือสองแม่ลูก
ทุ่งนี้ดอกใหญ่ๆและเต็มพรึบไปหมด
ไกลสุดลูกหูลูกตา
มาดูมุมนี้ไกลกว่าแฮะ ไปสุดที่เขาหรืเปล่าเนี่ย ?
เหวอ.....มุมเงยบ้างดีกว่า
ทั้งหมด...จั๊ด แถว...
ทางเดินยังอีกยาวไกล แต่จะดีไม่น้อยถ้ามีทุ่งทานตะวันอยู่ตลอดสองข้างทางแบบนี้
กลับหลังมาดูอีกฝั่งบ้าง ซึ่งก็คือทางเข้านั่นเอง จะมีพ่อค้าแม่ค้ามาขายของเยอะเชียว น้ำทานตะวัน เมล็ดทานตะวันก็มีนะ
แต่บางดอกก็เริ่มก้มหัวคำนับแล้วนะ
สายเมฆสีขาวสวยจัง
หนูน้อยเบบี๋ เพิ่งลืมตาดูโลกกั๊บ โดยมีพี่ๆทั้งสามด้านหลังคอยสนับสนุนผมกั๊บ
นี่ไงกั๊บ พี่ๆทั้งสามของผม หล่อมั้ยกั๊บ ?
แถวหน้ากระดานเรียงหนึ่งตามความสูง
ลองย้อนแสงเพื่อทดสอบ Dynamic Range ของกล้องดูซิ ก็ได้ตามที่เห็น หุหุ
อ๊ะๆ อยากเด่นอยู่ดอกเดียว กลีบดอกปลิวไสวเชียว
ช่วยด้วยครับ ลมมันแรงจนผมบังหน้าอันสวยๆหล่อๆของพวกเราหมดแล้ว
มาประชันความงามกัน ใครกันแน่ที่จะได้รางวัลนางสาวทานตะวันแห่งปีนี้ไป
ดูไปเรื่อยๆ
สูงต่ำไม่เท่ากัน
สองดอกนี้ฝาแฝดกัน
ส่วนดอกนี้ถูกโดดเดี่ยวไม่มีใครคบ
คู่นี้เป้นแฟนกัน เราจะไม่พรากจากกันไป
แนวตั้งอีกครั้ง
เกือบได้เวลากลับแล้ว คนก้เริ่มทะยอยมา 1 คนรถบัส งั้นต้องรีบถ่ายรูปทำเวลา
ขอจบด้วยดอกทานตะวันเด็กๆที่ผมไฟเพิ่งจะขึ้นได้ไม่นาน แถมยังขี้อายปิดหน้าปิดตาอีกด้วย มีความสุขกับการเดินทางต่อไปนะครับ
ขอขอบคุณเพื่อนๆที่แวะเข้ามาดูรูปและเรื่องราวครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ (_/\_)
ปล. ขอขอบคุณ คุณ Clinker ที่เอื้อเฟื้อเลนส์ Sigma 10-20 mm. มาให้ยืมใช้ครับ
Original Published on www.pantip.com at [ 22 พ.ย. 50 22:25:07 ] as below link
เห็นว่าบทความนี้น่าสนใจ รบกวนกดแชร์ด้วยครับ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น